Bij ouderverstoting verbindt het kind zich heel sterk met één ouder en minacht het de andere ouder, zonder geldige reden (zoals mishandeling of verwaarlozing).
Er ontstaat een contactbreuk tussen ouder en kind, met negatieve gevolgen voor de ontwikkeling van het kind en zeer veel pijn en verdriet bij de geminachte ouder.
Hoe kan je het herkennen? (volgens Gardner)
Het kind minacht de ouder volledig en ontkent de positieve eigenschappen.
Het kind haalt redenen aan die niet in verhouding staan met de verstoting, of die niet berusten op zijn eigen ervaring.
Volgens het kind is de ene ouder volledig goed en de andere volledig slecht. Deze manier van zwart-wit denken gebruikt het kind soms ook in andere sociale relaties.
De geliefde ouder geeft aan dat het kind er zelf zo over denkt – of het kind benadrukt dat het zijn eigen ideeën zijn.
Het kind steunt de geliefde ouder onvoorwaardelijk.
Het kind voelt zich niet schuldig naar de geminachte ouder toe.
Het kind neemt de ideeën van de geliefde ouder (en diens entourage) over, uit die, ook als die niet stroken met de eigen ervaringen. Soms is dit zeer duidelijk door het gebruiken van volwassen taal.
Uitbreiding van de minachting naar de entourage van de geminachte ouder (zoals zijn familie, nieuwe partner, kinderen van de nieuwe partner, buurt, …)
Soms zijn enkele kenmerken aanwezig, soms allemaal. Er is dus sprake van verschillende gradaties.
In ernstige gevallen ziet men een verband met hechting en trauma in de jeugdjaren van de geliefde ouder (volgens Childress) en is er regelmatig sprake van partnergeweld, reeds voor de scheiding.
Ouderverstoting heeft ernstige gevolgen en dient daarom ernstig genomen te worden.
Herkennen en aanpakken van ouderverstoting is zeer belangrijk. Regelmatig wordt niet opgetreden, omdat men oordeelt dat het kind ‘zijn rust’ heeft teruggevonden.
Gevolgen voor het kind:
problemen op gebied van emotioneel welbevinden,
identiteitsvorming,
zelfvertrouwen,
schoolse prestaties,
aangaan van intieme relaties.
Gevolgen voor de geminachte ouder: verdriet, onmacht en trauma.
Copyright © All Rights Reserved
